انسان یک موجود مرکّب است. این حقیقت را نباید فراموش کرد که در انسان، واقعاً دو «من» حاکم است: یک من انسانی و یک من حیوانی که من حقیقی انسان،آن من انسانی است و چقدر مولوی این مسئله تضاد درونی انسان را عالی در آن داستان معروف «مجنون و شتر» سروده است!
همچو مجنون در تنازع با شتر / گه شتر چربید و گه مجنون حر
میل مجنون پس سوی لیلی روان/ میل ناقه از پی طفلش روان
گفت ای ناقه چو هر دو عاشقیم/ ما دو ضد بس همرهی نالایقیم
جان گشاده سوی بالا بالها/ تن زده اندر زمین چنگال ها
میل جان اندر ترقی و شرف/ میل تن در کسب اسباب و علف
۱-کتاب آزادی انسان، انتشارات بینش مطهر.استاد مرتضی مطهری .ص ۳۸