به نام آزادی به کام استثمار

دهان بشر امروز برای بلعیدن، اگر بیشتر از دهان بشر دیروز باز نباشد، کمتر[از آن] بازنیست. نه علم توانسته است جلوی آز را بگیرد؛ نه تغییر قوانین. تنها کاری که کرده، این است که شکل و فرم قضیه را عوض نموده است؛ محتوا همان محتواست؛

یک روپوش، یک زرورق روی آن می گذارد. بشر قدیم یک موجود صریح بود، هنوز به حد نفاق و دورویی نرسیده بود. فرعون مردم را استعباد می کرد،رسماً هم میگفت: « وَقَوْمُهُمَا لَنَا عَابِدُونَ »^۱  موسی چه می گویی؟ اینها بندگان و بردگان ما هستند. دیگر یک روپوش روی استثمار و استعباد خودش نمی گذاشت؛

 

اما بشر امروز به نام جهان آزاد و دفاع از صلح و آزادی، تمام سلب آزادی ها،سلب حقوق ها، بندگی ها و بردگی ها را دارد، چرا؟

 

چون آزادی معنوی ندارد و در ناحیه روح خودش آزاد نیست و چون تقوا ندارد.^۲

 

 

^{۱-سوره مؤمنون،آیه ۴۷.}

۲-کتاب آزادی انسان، انتشارات بینش مطهر.استاد مرتضی مطهری .ص۲۷.

آزادی اجتماعی یکی از حماسه های قرآنی

« قُلْ یَا أَهْلَ الْکِتَابِ تَعَالَوْا إِلَىٰ کَلِمَةٍ سَوَاءٍ بَیْنَنَا وَبَیْنَکُمْ أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ وَلَا نُشْرِکَ بِهِ شَیْئًا وَلَا یَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضًا أَرْبَابًا مِنْ دُونِ اللَّهِ »

 

ای پیغمبر! به این کسانی که مدعی پیروی از یک کتاب آسمانی گذشته هستند، به این یهودی ها، مسیحی ها،زرتشتی ها و حتی شاید به این صائبی ها که در قرآن اسمشان آمده است و به همه ملت هایی که پیرو یک کتاب قدیم آسمانی هستند، این طور بگو:

بیایید همه ما جمع شویم دور یک کلمه، زیر یک پرچم.آن پرچم چیست؟دو جمله بیشتر ندارد.

 

یک جمله اش این است: « أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ وَلَا نُشْرِکَ بِهِ شَیْئًا »؛ در مقام پرستش، جز خدای یگانه، چیزی را پرستش نکنیم؛ نه مسیح را بپرستیم، نه غیر مسیح را و نه اهرمن را، جز خدا هیچ موجودی را پرستش نکنیم.

 

جمله دوم: « وَلَا یَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضًا أَرْبَابًا مِنْ دُونِ اللَّهِ »؛ هیچ کدام از ما دیگری را بنده و برده خود نداند و هیچ کس هم یک نفر دیگر را ارباب و آقای خود نداند؛ یعنی نظام آقایی و نوکری ملغی؛ نظام استثمار، مستثمِر و مستثمَر ملغی؛ نظام لا مساوات ملغی؛ هیچ کس حق استثمار و استعباد دیگری را نداشته باشد.^۱

 

 

 

۱-کتاب آزادی انسان، انتشارات بینش مطهر.استاد مرتضی مطهری .ص ۲۳.

مصداق سلب آزادی اجتماعی

هرکس وجودش مثل یک درخت پرمیوه است. میوه درخت وجود هر کسی، یعنی محصول کار و فکرش، محصول فعالیتش، محصول ارزشش، باید مال خودش باشد. وقتی افرادی کاری می کنند که محصول درخت وجود دیگران را به خودشان تعلق می دهند و میوه های وجود آنها را می چینند، می گویند این فرد، فرد دیگر را استثمار کرده است.^۱

 

 

 

۱-کتاب آزادی انسان، انتشارات بینش مطهر.استاد مرتضی مطهری .ص 22.

این را می گویند آزادی اجتماعی

یعنی بشر باید در اجتماع، از ناحیه سایر افراد اجتماع آزادی داشته باشد، دیگران مانعی در راه رشد و تکامل او نباشند؛ او را محبوس نکنند؛

به حالت یک زندانی در نیاورند که جلوی فعالیتش گرفته شود؛

دیگران او را استثمارنکنند؛ استخدام نکنند، استعباد نکنند،یعنی تمام قوای فکری و جسمی او را درجهت منافع خودشان به کار نگیرند؛

این را می گویند آزادی اجتماعی.

 

 

۱-کتاب آزادی انسان، انتشارات بینش مطهر.استاد مرتضی مطهری .ص 21 , 22.