به نام آزادی به کام استثمار

دهان بشر امروز برای بلعیدن، اگر بیشتر از دهان بشر دیروز باز نباشد، کمتر[از آن] بازنیست. نه علم توانسته است جلوی آز را بگیرد؛ نه تغییر قوانین. تنها کاری که کرده، این است که شکل و فرم قضیه را عوض نموده است؛ محتوا همان محتواست؛

یک روپوش، یک زرورق روی آن می گذارد. بشر قدیم یک موجود صریح بود، هنوز به حد نفاق و دورویی نرسیده بود. فرعون مردم را استعباد می کرد،رسماً هم میگفت: « وَقَوْمُهُمَا لَنَا عَابِدُونَ »^۱  موسی چه می گویی؟ اینها بندگان و بردگان ما هستند. دیگر یک روپوش روی استثمار و استعباد خودش نمی گذاشت؛

 

اما بشر امروز به نام جهان آزاد و دفاع از صلح و آزادی، تمام سلب آزادی ها،سلب حقوق ها، بندگی ها و بردگی ها را دارد، چرا؟

 

چون آزادی معنوی ندارد و در ناحیه روح خودش آزاد نیست و چون تقوا ندارد.^۲

 

 

^{۱-سوره مؤمنون،آیه ۴۷.}

۲-کتاب آزادی انسان، انتشارات بینش مطهر.استاد مرتضی مطهری .ص۲۷.